Çocuklara pide kuyruğuna girmek düşerdi.
Ah o ne sabır bekleyişiydi öyle,
Mahalleyi kokutan taş fırın önünde
Tarifi mümkün olmayan bir halet,
Bekleşir aç mideler sanki pakt-ı nefaset.
Ah ya, nereden de yetişti aklıma
Daha da beter, o koku şimdi geldi burnuma.
Bilemedim şimdi; yaşlandığıma mı üzüleyim
Yoksa kokunun aynılığına mı sevineyim?
Canım pide, dumanı üstünde çıtır pide
Allah seni nasip etsin her eve.
Cem Turan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder