Recaizade Mahmut Ekrem'in 1890'larda yayımlanmış adıdır, Araba Sevdası. Bana bu romanı çağrıştıran nedir bilmem ama yine çekik gözlülerin ülkesi Japonya'dan bir şirketin geliştirdiği ilginç bir "araba" görücüye çıktı.
Bir şu eloğlunun yeni icadına baktım bir de sokakta duyduklarıma. Acayip bir senaryo çıkar, eğer yazan işinin erbabıysa:
- Buna LPG takınıyo mu? Köye giderken ekonomik oluyo, biliyon mu?
- Klima ve sunroof standart değilse, kalsın. Benim hayat standardımın kırmızı çizgileri var.
- Bagaj hacmi kaç insan alıyo? Biz genelde bagajı da insan taşımak için kullanırız da...
- Airbag neresinde bunun? Rüstem beylerinkinde üç tane varmış, daha aşağısını alıp kendimi güldüremem.
- Eski arabadan emniyet kemer sinyali susturma tokam var abi. Onu neresine takacağım? İsraf olmasın abi, günah. Bir yerine takıverelim.
- "Ali Ayşe'yi seviyo"... Gelin arabası da olur mu bu delikanlı? Bizim çocukların düğünü yakın. Gelinlik giymiş oturan bebeği neresine oturtmalı?
- Boya orjinal mi boya? Kaportada değişen var mı?
- Gel olurunu söyle, en son kaça bırakıyon?
- Kemal'lerin evinin camında bir yazı: "Kemal'in yeri. Son model arabalar benim odada, Kemal oto pazarı."
- Silindir hacmi kaç? Sen bana onu söyle. Vergisi çok yazmasın.
- Buna 20 liralık benzin alınca ne kadar gidiyo? Benim eski arabayla karşılaştırıcam.
- Amca buna "pati" nasıl çektiriliyo? Kızlara hava atıcam mahallede.
- Mercedes değilse almam aga ve böcek siyahı olacak. Kurumsal forsumuza halel getirtemem.
- Benim 65 yaş pasom var evladım, Allah devlete zeval vermesin.
Arkada yazı:
- Miras değil, banka kredisi.
- Gel atem seni nere gideceksen, atla arkaya.
- Bizde adettendir; yeni araba alınca kurban kesilir, kanı plakaya sürülür. Getir bakem.
:)
...
Ne şirin insanların ülkesi bu ülke, Allahım! :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder