7 Şubat 2017 Salı

ŞİİR: ZAHİRNET

Zahirnet’tir şu mekan ki adı internet
Ona bakıp not vermeyesin kimseye.
Bir vitrindir, bir divanhane-i maharet
Değildir muhabbete; dostuma eşime.

Bir avuç hocam, ahbabım can dairem.
Gerisinin bir aradığı var ki işte tarlam
Buyur topla kendince, istemem para
Dimağı aç olana kapanmaz sofram.

İdrakten yoksun us kanıp der, vay şuncu
Ne olursan gel, diyenin eşiğidir bu dam.
Işıktan korkan, seni gidi el etek turşucu
Zorlarsan  bulursun içinde bile yamyam.

Koca alemin içinde insan, etmez katre
Bezm-i cihanı şeker kılıp yalayan bilmez.
Yazarım, o alem ilimle, kul eline sığsın diye
Mevla doldurur, kandilimde yağ bitmez.

Cem TURAN


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder