17 Nisan 2014 Perşembe

ROBOTLARA KARŞI İLK SKOR BENİM


Dün, Koreli bir robot firmasının Türkiye mümessillerinin sunumundaydım. Emek harcanarak hazırlanmış sunumu ilgi ve sabırla izledim. Gösterilen video'larda aile fertleri birbirini göremiyor, birbirlerine farklı zamanlarda robota bıraktıkları mesajları okuyorlar. Çocuk deseniz robotla hışır neşir, onun ekranından güya "eğitim" almakta, bakıcılık rolü de üstleniyor robot bir güzel. Telepresence denilen farklı bir tür robot ile okula işe gitmeyip, kendisi yerine robotu gönderebiliyor ve tüm bunlar gelişmişlik olarak vurgulanıyor...

Kısaca, yeterince malzeme verdiler bana. Söz alıp açtım ağzımı yumdum gözümü. Bir güzel bilişim sosyolojisi, insani değerlerin korunması gerekliliklerinden bahsettim. Şu anda bile insanların içine düştükleri tablet, telefon bağımlıklarından, gönüllü yoldan çıkma eğilimlerinden dem vurdum. Toplumun temel yapı taşı ailede bile iletişimin makinalar üzerinden olmasının, aile ve dolayısı ile toplum kurumunu sosyolojik olarak nasıl süratle yok oluşa sürüklediğinden bahsettim... Kısaca her zamanki ben gibi davrandım.

Bir şey demedikleri gibi korkarım genel müdürleri de dahil olmak üzere bana hak verdiler, kendi özel yaşamlarında da bu endişelere sahip olduklarını dile getirdiler.

Bir daha beni davet ederler mi, bilmiyorum ama ederlerse robotlara, hazmedilmemiş, sosyolojik yönleri düşünülmeden insanın bağımlı kılındığı teknolojilere karşı insanlığı savunmaya devam edeceğim elbet.

Cem TURAN

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder