18 Mart 2011 Cuma

ŞİİR: ÇANAKKALE RUHUNA

Dökülür elbet, kan da dökülür, ter de dökülür
Memleketin bir katre kazancına
Elde kah silah kah kalem
Hakikati sokmak için batılın kafasına

Uyuttular beni hep, laylaylom şarkılarla
Hikaye gibi anlattılar, ecdadın vakarını
Atam sen kalk yatayım demek, değil
Ödemek bunca kahramanlığın tutarını

Seni bir bayram yapmayacağım
Yine boş seremoniyle gelip geçen
Muhasebe günümdür benim
Bir önceki yıldan ne kattım ona, senden verilen

Kanın ile sulanmış şu toprağa
Medeniyet diye bir şey kılabildiysem
Ve anaları susturup, bebeleri güldürdüysem
Onurla memleketim, diyebildiysem
Hakkını helal et, girmeden mezara

Ey varlık yüzü görmemiş asil can
Dengi değil hiçbir şey katrece senden kan
Olsun, gün gelir ben de  emaneti veririm
Vatandan gayri, her malayaniden geçerim.

Gelip görsün senin meydanını nice nesil
Asra vardı ayrılık, ecdad rahatta mısın?
Gayretimle umulur, olurum sana vekil
Ey Anadolu söyle, hala yasta mısın?

Gülsün artık yüzler, yansın ışıklar
Tütsün bacalar, çoşsun umutlar
O vakit top ile kazanılanı
Şimdi ilim ile büyütme vaktidir.

Söylenmedi hiçbir söz, seni tam anlatacak
Şu mısralar dilerim ahdime şahit olacak
Sen kurtardın ben ise bağımsız kılacak
Eğdirmeyecek üstüne bir gölge, hilali batıracak

Ey poşusu, şapkasına karışmış asker
Nerden geldiği değil, mühimi; nerde ikamet eder
Azan, daralan, bozulan varsa dönsün sana yüzünü
Milli ruh ne demek, aç bir de ona göster!

Rahmet eylesin Mevla, kabul etsin şahadetini
Ervaha selam olsun, baki kılacağız hayratını
Lafla peynir gemisi yürüten şaşkına
Yaraşır evlatlığımızla vereceğiz cevabını.

Cem TURAN